Alwida Bajor Członkini zwyczajna Pokaż dane kontaktowe
Języki źródłowe
litewski, rosyjskiJęzyki docelowe
polskiSpecjalizacje
dramat, dziennik, wspomnienia, esej, literatura faktu, literatura popularna, literatura piękna, piosenka, poezja, proza, przekład audiowizualny, publicystykaBiogram
Alwida Antonina Bajor (ur. 30 maja 1942 w Wilnie) – publicystka, dziennikarka, tłumaczka, scenarzystka teatralna, reżyserka radiowa, autorka popularnych książek o polskiej kulturze na Litwie.
Członkini Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, Związku Filmowców Litewskich, Związku Dziennikarzy Litwy, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury.
Ukończyła filologię polską w Wileńskim Państowym Instytutcie Pedagogicznym (obecnie Akademia Oświaty Uniwersytetu Witolda Wielkiego). Jeszcze jako studentka, w 1964 r. podjęła pracę w ukazującym się w ZSRR dzienniku w języku polskim „Czerwony Sztandar” (od 1990 r. – „Kurier Wileński”). W latach 80. i 90. była kierownikiem Działu Literatury i Sztuki tegoż dziennika. Czytelnikom była doskonale znana pod pseudonimem literackim Alwida Rolska. W czasach PRL-u jej publikacje ukazały się również na łamach pism „Kultura i ty”, „Radar”, „Przyjaźń”.
W latach 70. zaczęła tłumaczyć współczesną literaturę i poezję litewską. Jako tłumacz literacki współpracowała z Litewską Wytwórnią Filmową, teatrami litewskimi, Litewską Akademią Muzyki i Teatru. W drugiej połowie lat 80. podjęła współpracę z wileńskimi polskimi zespołami teatralnymi, jest autorką scenariuszy kilkunastu sztuk wystawionych na polskich scenach w Wilnie. Jest również członkiem litewskiego Stowarzyszenia Krytyków Sztuk Performatywnych.
W 1991-1994 r. była redaktorem audycji w języku polskim litewskiej rozgłośni radiowej „Vilniaus varpas”. Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości jako publicystka i dziennikarka współpracowała z wieloma czasopismami, jest autorką mnóstwa artykułów, które ukazały się na łamach periodyków: Lithuania, Kwartalnik Filmowy, Magazyn Wileński, Katalikų pasaulis, Znad Wilii, Kinas, Veidas, 7 meno dienos, Gazeta Polska, Nasza Gazeta, Ateneum Wileńskie, Zesłaniec, Pro Memoria, Tygodnik Wileńszczyzny, Witkacy.
Po odejściu z dziennika w 2000 r. była stałą współautorką miesięcznika „Magazyn Wileński”. Wiele z jej publikacji ukazało się również w wydaniach zbiorowych Instytutu Pamięci Narodowej, Instytutu Witkacego, Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru, w pismach akademickich Uniwersytetu Łódzkiego, UAM w Poznaniu, japońskiego Uniwersytetu w Saitamie. Konsultowała japońską telewizję NHK-World, Telewizję Polską przy produkcjach telewizyjnych i filmowych. Mieszka i pracuje w Wilnie.