Krzysztof Zabłocki Członek zwyczajny Pokaż dane kontaktowe
Języki źródłowe
angielski, francuskiJęzyki docelowe
polskiSpecjalizacje
proza, poezja, dramat, esej, dziennik, wspomnienia, humanistykaW internecie
Wybrane przekłady
Jean Genet, Matka Boska Kwietna, Tenten, Warszawa 1994 (przekład i posłowie) Poetycka opowieść o homoseksualnym półświatku przedwojennego Paryża, przesycona tragizmem zaduma nad niesprawiedliwością społeczeństwa. |
|
Paul Auster, Wynaleźć samotność, Noir sur Blanc 1996 (przekład i opracowanie) |
|
Martin Amis, Informacja, Czytelnik 2000 Opowieśc o dwóch pisarzach-przyjaciołach – odnoszącym sukcesy autorze marnych literacko bestsellerów, oraz autorze ambitnych, lecz hermetycznych powieści, na próżno szukającym wydawcy, który układa perfidny plan zemsty. Ironiczna refleksja nad nieprzewidywalnymi kolejami życia i przewrotnością losu. |
|
Balthus, Samotny wędrowiec z krainie malarstwa (rozmowy z Françoise Jaunin), Noir sur Blanc 2004 |
|
Georges Perec, Pamiętam że, Lokator, Kraków 2013 (przekład, przypisy i posłowie) |
|
Joe Brainard, I remember, Lokator 2014 (przekład, przypisy i posłowie) Jedna z najbardziej inspirujących książek XX w. – uwiodła Georges’a Pereca i wielu innych twórców. A poza tym jest pięknym portretem Ameryki lat 50. i 60. („Polityka”, komentarz w rankingu literatury przekładowej z 2014 roku – książce Brainarda przyznano pierwsze miejsce) |
|
Marcel Bénabou, Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek, Lokator 2017 (przekład, przypisy i posłowie) Marcel Bénabou, członek eksperymentalnej grupy OuLiPo, proponuje niezwykłą książkę… o pisaniu książki. Nie jest to jednak ani poradnik, ani zbiór teoretycznych rozważań. To uwikłana w sieć aluzyjnych odniesień medytacja nad pisarską wolnością, nad możliwością opisania świata i samego siebie, nad rolą językowych i kulturowych mediacji. W tej lekkiej, a zarazem poważnej opowieści odnajdziemy fantazję o książce totalnej, w której zmieściłaby się całość doświadczenia, a także pochwałę świadomie obieranych ograniczeń i przymusów. To również paradoksalna autobiografia, podana w poetyce negatywnej. Jerzy Franczak, Tygodnik Powszechny
|
|
|