Carlos Marrodán Casas Członek honorowy Pokaż dane kontaktowe
Języki źródłowe
francuski, hiszpański, portugalskiJęzyki docelowe
polskiSpecjalizacje
proza, poezja, esejBiogram
Urodził się we Francji (6 lutego 1948 roku), jest Hiszpanem (ojciec z Madrytu, matka z aragońskich Pirenejów), ale właściwie (nie licząc niespełna 4 lat przeżytych w Tuluzie, mieście rodzinnym) całe życie mieszka w Polsce. Na Uniwersytecie Warszawskim skończył Filologię Polską (a jego promotorem był Artur Sandauer). Przepracował lat parę w redakcji „Nowych Książek”, później związał się z Uniwersytetem Warszawskim (wpierw jako doktorant na polonistyce, a później jako pracownik Katedry Iberystyki). Obiecującą karierę akademicką zakończył w połowie latach osiemdziesiątych grzęznąc na wiele lat w dziale kultury Ambasady Hiszpanii. W połowie lat dziewięćdziesiątych związał się z wydawnictwem Muza, wpierw jako współpracujący tłumacz i konsultant, następnie zaś jako redaktor. Tłumaczenie jest jego pasją i pracą. Na język polski przełożył m.in. Gabriela Garcii Marqueza: Jesień patriarchy, Kronika zapowiedzianej śmierci, Miłość w czasach zarazy, O miłości i innych demonach, Rzecz o mych smutnych dziwkach; Mario Vargasa Llosy: Pantaleon i wizytantki, Zielony dom, Gawędziarz; Javiera Mariasa: Serce tak białe, Jutro w czas bitwy o mnie myśl, Zakochania (te ostatnie wespół z Wojciechem Charachalisem); Roberto Bolaño Gwiazda daleka; świętego Jana od Krzyża Pieśń duchowa (komentarze) i Carmen Martín Gaite Kapturek na Manhattanie. Jest również współtłumaczem (z Beatą Fabjańską-Potapczuk) Cienia wiatru Carlosa Ruiz Zafona, a z Katarzyną Okrasko wszystkich pozostałych powieści Zafona. W jego dorobku znajdują się również przekłady sztuk teatralnych (m.in. Almodovara Pośród ciemności, Ramona Valle-Inclana Słowa Boże; Federico Garcíi Lorki: Yerma i Krwawe gody, poezji (między innymi Octavia Paza Kamień słońca) i piosenek (m.in. Lluisa Llacha, George’a Brassensa). Wielokrotnie nagradzany m.in. córkami: Martą, Karoliną, Klarą i Anielą