Muzeum Pana Tadeusza we Wrocławiu zaprasza 14 września 2024 o godzinie 16 na kolejne wydarzenie w ramach nowej edycji cyklu spotkań „Tłumacz w muzeum” przybliżającego specyfikę profesji tłumaczy literatury. Z okazji dziesiątej rocznicy śmierci Tadeusza Różewicza tematem przewodnim tegorocznej edycji jest twórczość wrocławskiego poety i dramaturga.
Tym razem gościnią wieczoru będzie Larysa Andrijewska, a spotkanie poprowadzi Monika Skowron. Larysa Andrijewska dała się poznać jako autorka przekładów między innymi Tadeusza Różewicza, Witolda Gombrowicza, Zbigniewa Herberta, Marii Konopnickiej, Stanisława Lema, Kornela Makuszyńskiego, Sławomira Mrożka, Bolesława Prusa, Witkacego, ale też Doroty Masłowskiej czy Mikołaja Łozińskiego.
Podczas kolejnego spotkania z cyklu porozmawiamy o wyzwaniach związanych z tłumaczeniem ważnych polskich nazwisk, a także o teatrze, ponieważ zaproszona twórczyni przekracza granice literatury i działa na polu szeroko pojętej kultury. Czy tłumaczka bywa też aktorką na scenie, reżyserką sztuki, a może inspicjentką? Wyruszymy na poszukiwania wątków żydowskich w literaturze polskiej, zajrzymy do rodzinnego Lwowa naszej gościni oraz zanurzymy się w kulturę pogranicza. Przybliżymy też, jak wygląda profesja tłumaczki, gdy zdejmie się różowe okulary. I zapytamy, czy życie ukraińskiej tłumaczki Różewicza bywa usłane różami. Tytułem spotkania jest wyimek z „Wiersza doktora honoris causa wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych” z tomu „Margines, ale”.
Spotkanie odbędzie się w kinie Popiół i diament, wstęp jest bezpłatny, liczba miejsc ograniczona. Przewidziana jest też transmisja online. Link do wydarzenia FB: TUTAJ
Larysa Andrijewska – ukraińska tłumaczka, redaktorka, kuratorka serii wydawniczych i autorka kilku antologii. Zajmuje się zarządzaniem projektami i tłumaczeniami artystycznymi, bada polski teatr absurdu i najnowszy dramat, wątki żydowskie w literaturze polskiej oraz kulturę pogranicza. Należy do Narodowego Związku Twórców Teatralnych Ukrainy oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Tłumaczy. Ma w dorobku dzieła Witolda Gombrowicza, Zbigniewa Herberta, Marii Konopnickiej, Stanisława Lema, Kornela Makuszyńskiego, Sławomira Mrożka, Bolesława Prusa, Tadeusza Różewicza, Witkacego. Była stypendystką i rezydentką programów Ministra Kultury RP Gaude Polonia, Kolegium Tłumaczy Instytutu Książki, Ventspilshaus (Łotwa), Centrum Edukacji Europejskiej (Węgry), Polskiego Instytutu Literatury, Centralnego Domu Kultury (Warszawa), rezydencji literackiej w Puszczy Białowieskiej, Bałtyckiego Domu Pisarzy i Tłumaczy (Szwecja), Faberlull (Katalonia), Looren Residence (Szwajcaria), Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego. Obecnie kończy pracę nad dużym wyborem dramatów Sławomira Mrożka (dziewięć kluczowych sztuk), tłumaczy powieść Mikołaja Łozińskiego, a także bada twórczość Józefa Albina Herbaczewskiego, prawie zapomnianego autora z pogranicza polsko-litewskiego.
Monika Skowron – tłumaczka, ghostwriterka, konferansjerka. Przetłumaczyła blisko sto książek, napisała kilka, zredagowała wiele. Kiedyś pracowała w redakcji Znaku, dziś jest literatką we własnym warsztacie pod szyldem Słowo klucz. Należy do Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Podróżuje, zawsze z książką w plecaku. Lubi rozmawiać. Mieszka w Krakowie.