Poradnik wyszukiwania w internetowych katalogach bibliotecznych. Opracowała: Elżbieta Zimna.

1. Katalog Biblioteki Narodowej

Zwróćcie proszę uwagę na możliwość szczegółowego wyszukiwania po lewej stronie. Można zaznaczyć kilka kryteriów. Możemy np. w wyszukiwarkę w katalogu wpisać tytuł, później zaznaczyć z lewej strony np. nazwisko autora i język. Albo kraj wydania. To najlepszy sposób, żeby sprawdzić, czy coś było tłumaczone na polski (albo jakiś inny język). Pułapka: przy egzotycznych nazwiskach może być kilka wariantów pisowni (wtedy widzimy, ile rekordów jest przypisanych do tej formy zapisu), w takim razie trzeba je zaznaczyć wszystkie (czasami nie da się jednocześnie i trzeba sprawdzać po kolei).

2. Katalog Rozproszony Bibliotek Polskich (KaRo)

Trzeba najpierw po lewej stronie zaznaczyć rodzaj bibliotek, które chcemy przeszukać, lepiej też ustawić dłuższy czas wyszukiwania i większą ilość rekordów na stronie. Tu możemy wyszukiwać przez dwa kryteria, np. nazwisko i tytuł, ale możemy też przez ISBN, ISSN (czasopisma), przez wydawcę i hasło przedmiotowe. Nie wszystko jest w BN, a to, czego tam nie ma, może być gdzieś w KaRo. Niektóre biblioteki sporządzają bardziej szczegółowe opisy niż BN, co przydaje się, jeżeli szukamy np. tytułu opowiadania albo dramatu w antologii. W takich przypadkach warto obejrzeć wszystkie opisy z różnych bibliotek, bo niektóre dodają czasami do rekordu np. skan spisu treści.

3. Katalog Biblioteki Instytutu Teatralnego

Pracowałam nad tym katalogiem przez 18 lat i starałam się, żeby z każdej antologii wszystkie dramaty były wypisane, a przy wydawnictwach pokonferencyjnych był skan spisu treści albo chociaż obszerne hasła przedniotowe.

4. Karlsruher Virtueller Katalog (KVK)

Dla poszukujących w zasobach światowych. Tu też możemy wyszukiwać przez kilka kryteriów (nawet przez 8, albo tylko przez słowa wiodące). Trzeba zaznaczyć, jakie biblioteki w jakich krajach nas interesują. Jedyny minus jest taki, że za każdym razem trzeba zaznaczać od nowa. No i ten, że często te światowe opisy są bardzo skrócone. I tu jeszcze jeden bibliotekarski wytrych: najczęściej przy skróconym opisie jest możliwość otworzenia go w formacie marc, albo w wersji rozszerzonej. Pojawia się wtedy dużo cyferek zrozumiałych tylko dla bibliotekarzy, ale nie zrażajmy się, bo pokazują się również informacje bardziej szczegółowe, których może akurat szukamy.